18 Temmuz 2014 Cuma

O var! Ne kadar şükretsem az!

Kimse kimsenin hayatına öylesine girmez. Herşeyin bir sebebi vardır. Ben buna hep inandım. Sadece bazen insanların bizim için ne kadar önemli olduklarını bilemediğimiz zamanlar olur. İlk zamanlar her hangi biri gibidir. Konuşabildiğin o şirin insanlardan.. Sonra gün gelir bir bakarsın canın olmuş, kanından yakın olmuş, tek kişilik ailen olmuş, desteğin olmuş, omzunda ağladığın olmuş..

Hiç unutmam aynı evi paylaştığımız geceler biriydi. Ona yakın hatta zaman zaman 15 senelik arkadaşlarımın bende ki yerinden bahsederken konu kendisine geldi. Yerin başka tabi bambaşka dedim. Söyle işte dedi. Ne der gibi yüzüne baktım - ki o beni bakışalarımdan okur.- En yakın arkadaşım de dedi. Aslında belki ilk kez o an fark ettim. O benim en yakın arkadaşım olmuştu. Yine de hissettiklerime bu gün en yakın arkadaş sıfatı yeter mi bilmiyorum. Hayatımda o kadar büyük bir yeri vardı ki.. Ve o kadar büyük bir emeği.. Hakkını nasıl öderim bilmiyorum. Kızmadık mı birbirimize hiç? Kızdık. Tartışmadık mı? Evet tartıştık. Hatta öyle ki en şiddetlisi onun kına gecesinde yaşadık. Yine de ne o benim gözlerimin dolmasına kıyabildi, ne de ben onun.. Ne günlerdi be dediğim her günde başım onun kucağındaydı. Şimdi evli ve evini evim gibi hissedebildiğim yer yüzünde ki tek kişi.. Arkadaşlarınız kendi seçtiğiniz ailenidir. O da benim ailem. Ben öyle hissettiğim için değil sadece o da öyle hissettirdiği için.. 3 Ağustos doğum günü ama o ani gelen sürprizleri çok sever. O yüzden erken erken yazıyorum bu yazıya da.. 

Bazı insanların gitmesine izin veremezsiniz, bazı insanlar diğerlerinden farklıdır. İnadınız işlemez, yalanınız sökmez, gözünüzü kaçırmanız yetmez, ses tonunuzu değiştirseniz de işe yaramaz. Ve bilirsiniz ki herkese arkanızı dönseniz de bir kişiye dayanamazsınız. 

Ben hayatımda tanıdığım belki en gamsız insanım. Arkama bakmam, siler atarım. Neler geçti der öldürür giderim. Kendimde bunu yapamayacağımı bildiğim tek kişi o. Dayanamam ararım dediğim tek insan. Onun gözleri dolunca gözlerimin dolduğu bir tek o. Kendim gibi düşündüğüm, hissettiğim tek varlık. Ve şuna eminim ki asla hayatımda olduğuna pişmanlık duymayacağım tek kişi. Aramızda ne geçerse geçsin, keşke olmasaydı demeyeceğim. Şükürlere sebep, bana destek tek kişi. Çok güçlü olan bana güç veren, düştüğümde tutan, ağlasam göz yaşlarımı silen bir o. Neler geçti geldi, kimler girdi çıktı o hep dibimdeydi. Eli elimde bir destek. Zaman zaman yemek yemem için beni evde kovalayan ona kızdığımda beni anlayıp beni ciddiye almayan, içimi dışımı, sebeblerimi bilen bir o...

Ne kadar şükretsem az, ne kadar sevsem az. Hiç bir sıfatı yeterli bulmayışım bu yüzden. O muhteşem bir dost, muhteşem bir eş ve bir gün muhteşem bir anne olacak... Benim tek kişilik kusursuz ailem o...

Senin doğum günün geliyor bebeğim.. İyi ki doğmuşsun, iyi ki varsın. Bunun benim için anlamını asla tam olarak bilemeyeceksin. Ben ki sen iyi bilirsin hiç bir zaman içimi tam açabilen biri olmadım. Hayatımın her anında, en güzel ve mutlu günlerinde de en kötü anlarında da -ki bunu defalarca kanıtladın- ve bir gün ölürken de yanımda ol istiyorum. Şimdi ki gibi bak hep bana. Aynı kal. Bu halin o kadar güzel ki... Seni yaratan bir gün benimle karşılacağını biliyordu ve eminim seni de bana bir kardeş olarak yarattı. Et tırnaktan ayrılır mı? Asla.. Aynı kanı taşımamız mühim değil, canımda parçasın... 

Senin kim olduğuna gelirsek "Dilek Uğurlu Batman".. Ben ki ne yazılar yazdım, ne insanlara... Sana ne yazsam az. Sen yine beni bakışlarımdan yakala...

Seni çok seviyorum can parçam. En çok seni özlüyorum. En çok seni arıyorum ve bir tek senin içtenliğine güveniyorum. Çünkü farkının farkındayım beni asla yanıltmayacaksın. Boş verdim herşeyi! Bir tek sen ol, bana hiç bir şey olmaz! İyi ki varsın ve dua'mdır ben yok olmadan olmaman... 

Özge Özvatan