Bazen biri gider. Aslında bu kapıdan çok kere çıkıp gitmiş biri gider. Bilirsin sen, son gidişidir. Çünkü açılmayacaktır bu kapı tekrar tekrar. Yorulmuşsundur, bıkmışsındır. Artık önemsenmek istiyorsundur. Sen bilirsin onu bir daha görmeyeceksindir... O kapıdan çıkar, görüşürüz der. O bilmez dönemeyeceğini. Her defasında açıla bu kapının bir daha açılmayacağını bilmez. Düşünmez... Her çalışında açan senin, bir daha o kapıyı açamayacağını bilmez. Artık o öpücüklerin, o sarılmaların, kendisi için ocakta pişen bir yemeğin olmayacağını bilmez. Sen bilirsin, sondur, sonuna gelmişsindir onla aldığın nefesin. O bunu hak edeli çok olmuştur aslında ama bu gün gücün vardır. Bu gün artık ölmüştür ve öldüğünü bilmez. Gömülmüştür hatta namazı kılınmıştır, bilmez. Üzerine yenen helva değil içilen bir büyük olmuştur, o bunu da bilmez.. Bazen birisi gider.. Kapıyı kapatırsın, camdan bakarsın o son gidişine... Sonra?
Evin içine, yastıklara sinen kokusu kalır..
Biraz önce "görüşürüz" demiş olmasının yankısı kalır. Hani şu kapıdan çıktıktan hemen sonra ki..
Sesi değil belki ama söylediği sözler kalır..
Yatakta ki teninin sıcaklığı kalmaz belki ama biraz önce ayaklarının altında duran battaniye kalır...
Sımsıkı sarılırsın ona, onun sana sarıldığı gibi...
Bardakta dudaklarının izi, bir kaşıkta tadı kalır...
Onun için yapılan yemeğin kirli ve bomboş tenceresi kalır... Ona yemek yapmış olmanın acısını hatırlatır...
O son sevişmenin arasında akan yaşlarının bulaştırdığı rimelin izi çarşafta kalır..
Saç telleri banyonun zemininde kalır...
O düzenli nefes alıp verirken aklından geçen onca düşüncenin seni bitirişi kalır...
Su içmek için bile onu bırakamayaşının kıyımsızlığı kalır..
"Bir daha sevmem kimseyi böyle" diye başlayan küfürlerin havada asılı kalır..
Boynunda dudaklarının izi, avuç içlerinin de gözlerinin yaşı kalır...
Sana aç karnına bir sigara yaktırır!
"Gitme" demek isteyen sesin içinde kalır... Söyleyemediklerini duymayışı kalır..
Bazen biri gider...
Sabaha kadar uyuyan bedenini izlersin,silueti gözler önünde, sana yorgunluğu kalır...
Özge Özvatan
