Sen Bilirsin!

Kolay biri olmadım hiç bir zaman. Ve yaşadığımız her şey de muhteşem değildi. Zaten kolay bir hayatım da olmadı. "Her şey fazla güzeldi zaten" cümlesinin karşılığı olduğum zamanlar pek az değil hani. Kabullenmek gerek, hayat kimseye çok kolay değil aslında. Belki benim dağım seninkinden bir kaç metre büyük, belki onun ki benden... "Allah dağına göre kar verir" inancımdan vazgeçmesem de, taşıyamadığım ya da taşıyamayacağımı sandığım ağırlıklarım da oldu. Bazen yanımdaydın, bazen değildin. Öyle harika biri değilim ben. Hiç bunu iddia etmedim zaten. Güzel yanlarım yok mu? Vardır elbet. Ama insanlar önce olumsuzlukları görürler. Ta ki, elinden kayıp gidene dek güzellikler... Fedakarlıklarımı görmezsen onları yapmaktan vazgeçebilirim ben. Sıkarsan ölür, gevşek bırakırsan kayar giderim avuçlarından. Dengesizimdir bazen. Ani çıkışlarım olur zaman zaman. Sana bağırabilirim, çok kızarsam küfür ederim ve kalbimi kırarsan tokat atabilirim mesela! Sonunu düşünmeden yaparım hepsini. İçimden geldiği gibi yaşadım hep küçük hesaplarım olmaz benim. Sana beslediğim her duyguyu sonuna kadar hisset isterim bu yüzden. Gülüşlerimi de saklamam, göz yaşlarımı da. Utanmam ben kimseden hem. Yaptığım her şeyin arkasında duracak gücüm her zaman oldu. Arkama bakmam daha ziyade ardımda bakılacak bir şeyler bırakmam. Mızmızlık yapabilirim bazen. Öylesine şımarabilirim. Sarılırsın geçer, gülerim. Bir çubuk krakere tav olabilirim. Bir dilim pasta her şeyi unutturabilir bazen. Tüm kötümcül yanlarım bir yana, çok güzel severim. Ben mutluysam, sen daha mutlusundur. Bilirsin. Sabahları parlayarak uyanırım. Evde pijamalarımla popo sallarım. Sağa sola takılırım, sakarım. Senin için yemek yaparım. Uykunda seni izlerim. Sana güzel notlar yazarım. Küçük hediyeler alırım. Kabul ederim ki bazen bokunu çıkarırım. Sen araba kullanırken kucağına tırmanırım. Seni öperken önünü kapatırım. Sarhoş olur, sana ne kadar aşık olduğumu anlatırım. Kollarında uyurum. Kucağında film izlerim. Bir kitabın sayfalarını seninle paylaşırım. Şarkılar fısıldarım kulağına.  Kucağımda uyumana izin veririm. Saatlerce kımıldamadan durabilirim.  Sokakta kucağına atlarım. Herkes önemsizleşir, canım çekerse seni öpebilirim. Seni senden çok düşündüğüm zamanlar olur. Dostlara seni anlatırken gururlandığım anlar. Ve sessizliği paylaşırım seninle, tenin tenime değsin kafi.. Sırlarımı paylaşırım senle ve asla yalan söylemem. Hayatımı paylaşırım, sahip olduğum her şey senindir de aynı zamanda. İhtiyacın olan her şey olurum da, ben gidene kadar farkına varmazsın ne kadar çok sevildiğinin.. İnatçıyımdır ben, öyle kolay gitmem. Her kızgınlığında arkasını dönüp gidenlerden olmadım hiç. Kavgamı ederim, hırsımı alırım ama gitmem. Yine de tüm bunların yanında önemsediklerimi ve rahatsızlık duyduğum şeyleri görmezden gelirsen susarım. Ve suskunluğum seni sağır edici ölçüde olabilir. O andan sonra ne yaparsan yap, benim için bitmiş bir sayfasındır ve ben silmeyi sevmem, sayfayı değiştiririm. İşte o günden sonra, sana yemin ederim adamım tüm o şikayet ettiğin yanlarımı bile her şeyden daha çok ararsın. Aramalarına bir karşılıkta bulamazsın.

Bil istedim. Bundan sonrasını; "Sen bilirsin!".

Özge Özvatan