Ben ... İstiyorum...

  Sevmiş, kalmış yada bitmiş, gitmiş ne fark eder? Ne dediği mi önemli? Ya da açıklamalarımı? Hayır! Ne hissettirdiği önemli.. O sevdi peki ben ne hissettim? O gitti.. Ben ne hissettim? Kurduğu cümlelerin bir önemi yok. Ben nasıl yaşadım içimde onu?

  Yoruldum... Üzerinde durmaktan yoruldum. Bitmek bilmeyen bekleyişten sıkıldım artık. Ne zaman geleceğini bilmediğim o muamma günü beklemeyeceğim bende. Kendimi kandırmak istemiyorum bende.. İleri bakmak istiyorum! Önüme ve hep daha çok önüme.. Mutlu olmak istiyorum sadece. Öyle bir gün mutlu değil, bir gece değil. Ben her gün mutlu olmak istiyorum. Hak ettiğim ilgi neyse onu görmek... Ne azı ne fazlası olmadan yaşamak istiyorum bende. İçimden geldiği gibi yaşamak! Nefes almak istiyorum doyasıya bende.. Huzurlu olmak istiyorum. Birinin varlığına bakıp güç almak, daha çok güçlenmek! Hayatı yenmek için daha çok hırslanmak istiyorum. Gülümsemek istiyorum doya doya... İçimden geldiğince gülümsemek. İyiyim demek sonra.. İyiyim demiş olamak için değil, gerçekten iyi olmak istiyorum! Birine ayrılırken "hoşçakal" demek değil, görüşürüz demek istiyorum bende... Elim yüreğimde, gözüm telefonda olsun, hata yapmaktan korkayım istiyorum. Sırf onu incitmemek için bazen susmak... O kıskanmasın diye en sevdiğim kısa elbisemi birine vermek mesela... Sorsun istiyorum biri bana nerdesin diye! İhtiyacım olduğunda yada ihtiyacı varken değil, hep yanımda olsun istiyorum... Ağlamak istiyorum! Birine sarılıp, varlığından mutlu olup ağlamak... Sorgulanmadan sevilmek, değiştirmeden, olduğum gibi sevilmek. Ve sevmek istiyorum. Hiç sevmediğim gibi birini sevmek... Karanlıkta yolumu aydınlatacak kadar güçlü olsun birisi istiyorum. Hep ben tutamam ya ışık... güçlü olmaktan sıkıldım. Zayıf olmak istiyorum bende.. Birisi saçımı okşasın, geçecek desin, geçmeyecek olsa bile.. İnanayım bende ona! Mantığımı kaybederek inanayım. Sadece onun ağzından çıkıyor diye inanayım. Güvenmek sonra... Kendime güvendiğim gibi güvenmek! Tanrı biliyor ya kendimden başka güvendiğim kimse yok yeryüzünde... Birisi sevsin istiyorum içimde ki çocuğu, daha önce hiç sevilmediği gibi... Üzerime yapışan tüm o pisliklerden annem gibi arındırsın birisi beni... Gidemeyeyim istiyorum onun olmadıı hiç bir yere.. Hayatıma ortak etmek ve hayatına ortak olmak istiyorum. Onunla beraber ona ait olan herşeyi sevmek, acılarını dindirmek.. O kucağımda ağlarken susup sadece saçını okşamak... Anlatırken birşeyler bana gerçekten dinlemek istiyorum sonra. Anlamak istiyorum birisini! Dürüst olmak istiyorum. O kadar iyi yürekli olsun ki kandırmaya kıyamayayım istiyorum. Bana karşı o kadar dürüst olsun ki onu aldatmayayım hiç istiyorum. Öyle bir gün var bir gün yok gibi değil, her gün birisi olsun istiyorum. Sadece tek bir kişi olsun, benim diğer yarım olsun istiyorum. Elimde, avucumda, yüreğimde ne varsa onunla paylaşmak istiyorum. Mutlu etmek, mutlu olmak istiyorum...

  Çok sıkıldım oyunlardan. İnsanlara hep hak ettiklerinden fazlasını sunmaktan. Şimdi sadece beni çekip alsın istiyorum birisi tüm bu yorgunluklardan. Yeniden doğmak istiyorum. Yeniden masum, saf olmak istiyorum. Özüm gibi olmak istiyorum. Taşıdığım ağır maske düşsün yüzümden istiyorum sonra.. Onunla yaşamak, yeniden öğrenmek, her yeri yeniden keşfetmek... Yaşadığımı hissetmek istiyorum ben aslında... Ne kadar zaman oldu yaşamayalı, ne zaman öldüm en son...

  Güvensin birisi bana. İnansın... Elimi tutsun yürüsün... Sonu var yada yok.. Bir önemi yok... Yürüsün işte...

  Sadece "merhaba" demek istiyorum. Yeniden "merhaba" . . .

Özge.