22 Ocak 2011 Cumartesi

Seni Severdim...

bilmez ve anlamazdın..
çaresizce mi uzaklaşırdın isteyere mi hiç bilemedim.
ama yetmeyince açıklamaların yaptıklarına
yalan söyleediğini her anladığımda
bir kere ve bir kere daha vazgeçtim senden..
her seferi öncekinden daha sancısız ve daha kolay oldu ayrılıklarımızın
sen umarsız hayatına giderken
ben ardından bakardım..
ve artık arkandan seslenemezdim...
herşey için çok geç derken ağlamadım..
gelişinin aslında kalıcı olmadığını bildiğimden
kendimi kaptırmadım küçük oyunlarına
geldiğinide anlamadım... gittiğinide..
içimi yakmasın diye izlemedim seni uyurken
bölmedim ansızın uykularımı..
ama seni sevdiğim gibi hiç sevmedim
içinde ki o çocuktan başkasına aşık değildim
her dokunuşun bir yara tende
her öpüşünün kokusu kaldı dudağımda
ve yokluğun kimlikler değiştirdi zamansızca..
ama ben seni sevdim..
sana rağmen seni sevdim
bazen bir gülümsemeni,
zaman zaman sarılmalarını
çoğu zaman bakışlarını...
mutluluğumkende seni sevdim
acımkende..
acı bile senden geldiğinde güzelken..
sensizlik bile hayaletinle dağlırken
nasıl sevmezdim...
hayatımın tek cümlesi..
ruhunun her satırını ezbere bildiğim adam
ellerin kayıp giderken avuçlarımdan
hala sevdiğim tek adam...
yıkılışımın büyüklüğünün sebebi...
adresleri değiştirişimin
hep yeniden başlamamanın sebebi..
gelecek için düşlerimi süslerdin
küçük kızın pembe hayal dünyası..
büyüttükçe sen beni
ve asla geleceğim olmadığını gösterdikçe her adımında
hayal dünyamı yıkan adam..
her anda sevdim seni...
seviyorum da...
başkalarıyla el ele tutuştuğumda seni severdim
onlara seni seviyorum derken sadece seni düşlerdim
gece yatağıma yattığımda
sabah uyandığımda
her adımımda,
hayatla olan her kavgamda yine seni severdim..
sevgin beni öldürürkende seni sevdim..
yavaş yavar ölürken bile ben seni severdim...
ve yeniden başladığımda hayata yine seni sevdim..
hiç bıkmadım, hiç vazgeçmedim...
ama kabul ettim...
aşkımız yaşanmamış bir baharda,
senin girip çıktığın kapılarda,
ruhsal boşluklarına inat gittiğin kuklalarda
ve asla doğmayacak küçük bir kızın bakışlarında...
yine de tüm bu imkansızlıklara rağmen seni sevdim..
tüm tüketilmişliğe, tüm yokluğa rağmen...
şimdi bomboş olsamda...
gözlerimi dünyaya her açışımda seni seviyorum...
son bir anın var benimle..
henüz yaşanmamış, rüyalarımda...


gözlerimi açtığımda yanımda olmayacaksın diye, gözlerimi açmıyorum... rüya hiç bitmesin diye nicedir uyanmıyorum.. ve öyle yaralı, öyle kırgın ki yüreğim.. gelişinle bile dolmaz, tekrar gittin diye de çoğalmaz... kusursuz bir katil, acımasız bir öğretici oldun bana.. hiç bitmesin derken her gün bitiren her gün öldüren oldun.. ne kadar yemin etsemde bir daha olmayacağına, seni düşlemekten alıkoyamıyorum kendimi.. küfürlerde etsem yokluğuna. şimdi çok acıtsada.. iyi ki, iyi ki oldun yaşamımda.. hayatımın kusursuz tek masalı, masalımın kahramanı... iyi ki sensin yine de... sana yazmayacağım diye her hıçkırdığımda yine yazıyorum.. bir daha asla iyileşmeyecek bir hastalığımız var ortak.. yokluğunda diğer yarıma iyi bak.. yokluk senin seçimin olduğundan yokluğunda diyorum... ona iyi bak.. avuçları üşümesin, gözleri dalıp gitmesin benimkiler gibi zamansız.. ve her yaşar şarkı söylediğinde adınla başlamasın konuşmaya.. çiçeklerini atmaya kıyamadım.. devirdiğin şişe bıraktığın yerde duruyo.. ama biliyor musun? çiçeklerin boynunu büktü, çürüdü... keşke elimden bir şey gelse ama sen gibi onlarda terketti... sesin, el izlerin, gülüşün, gözyaşların... hepsi evimde benimle... ve ben sana rağmen, hala aşk, hala küçük bir kız çocuğu... hala incitilebilir.. yüreğimde adını tamamlayan tek harfle, yaşıyorum sevgili...

Ben senden başka kimsenin olmadım

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder