21 Şubat 2011 Pazartesi

Bir Zamanı Bir De Ellerini Tutamıyorum...

Zaman akıp gidiyor sevgili..
bir zamanı birde ellerini tutamıyorum
sessizce özlüyorum seni
kimselere anlatmadan ve adını anmadan
zamansız dalıp gidiyor gözlerim derinlere
ve öpüşlerin gelince gözlerimin önüne
zamansızlıklarda gülümsüyorum yine
düşündükçe yaşıyorum seni
ve yaşamalarımda azalmıyorsun
sevgin sonu olmayan bir yol..
yan sokakları yok
geri dönüşü karanlık...
sadece yürüyorum üzerinde
bazen seninle, bazen hayalinle..
sıkı sıkı sarılmalarını özlüyorum
derin derin solumalarını beni
üzülüyorum geçen zamana..
bilirsin koparamaz bizi zaman, arada ki mesafe..
neye bu inat bilmiyorum
kısacık bir yaşamda aşk bir kereyken
fütursuzca uzak duruşunu anlayamıyorum
kimi acıtıyoruz bilmiyorum..
kendimizi mi birbirimizi mi?
başka kollarda geçen zamanlar neden
ben anlamıyorum..
sorularım hep havada asılı kalsada
kokun bendeyken vazgeçmeyeceğim sorulardan
öyle derin seviyorum ki seni..
gelsen iç acıtan kanamalar son bulsa demekten başka hiçbirşey gelmiyor elimden
sen hayatımın en uzun cümlesi
sen yaşanılabilinecek en güzel mutlulukken böyle uzak olmak..
her geçen gün sensiz bir sayfa daha ekliyor yaşamıma
bu şehir bana dar geliyor
nefessiz kalıyorum biraz daha
kimseye belli etmeden
başımı hiç eğmeden..
yanıma attığın her adımda soluğum kesilirken
sen nasıl da benden uzakta nefes alabilirsin
bana dokunduğun gibi kaç tene dokunabilirsin
senin olmaktan hiç vazgeçmeyen beni nerde bulabilirsin
kayıp her giden gün bizden uzağa
AŞK olmak, tek olmak mümkünken
sen ve ben olmak zor değil mi sana da?
yalnız kalışlarımda akan yaşlarım yüreğine dokunmuyor mu eskisi gibi yoksa
ruhumu yanında bıraktım
gülüşlerimi yüzünde
kokumu üzerinde uyuduğun yatakta..
bende bana ait olan birşey kalmadı sevgili
ben diye ne varsa bildiğim sensin hepsi
tek bir an için vazgeçmeyeceğim şey kalmamışken
senin bu uzaklığın düşündürüyor beni
yine de biliyorum beni sevdiğini
hiç vazgeçmediğini..
Dinlediğim her şarkı sen sevgili..
ellerini özledim, ve gülüşlerini..
kaç ay kaç gün kaç saat geçti ayrılığımızın üzerinden
incitme artık
dokunma yaralarıma
sahip çık yanında ki ruhuma
hayatını uzaktan izlemek nicedir dokunuyor bana

sen beni yine sev.. say ki bir odadayız karanlıkta.. nefesini soluyorum, içime işleyen kokunu... ellerin yine ellerimde.. dudakların dudaklarımda.. gelmeyecek olsanda sev beni.. tıpkı benim seni sevmekten vazgeçmediğim gibi.. uyuştur yine beni.. içime seni akıtan damarımı bul ve zehirle beni! yaşamda sende, ölümde.. istemekten hiç vazgeçme beni! unutma verdiğin sözleri en çokta seni seviyorum deyişini...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder