21 Şubat 2011 Pazartesi

Kırmızı.. Ruhumun Bekaretinin Kanları...

Verdiğin renkler kaldı avuçlarımda
sundum deyipte sunamadıkların
vicdansızca vicdanlı davranışlarını bıraktın ardın sıra hayalinle..

başka adamlarda sana seslenmek..
seslenişlerimi ben bile duymazken senin duymanı beklemek
gelip beni kurtaracağına inanmak
anlamsız bir beklenti içine girmek
ve "bu gecede gelmedin ya" deyip
bir şişe daha devirmek..
dağılmak, dağılmakta yerle bütün olup yaşamak...
yaşamaya çalışmak!

sadece fotoğrafları olan bir beden miydin benim için yoksa?
yada inlemelerimi duyulmaz yapan çığlıklar atan bir varlık mı?
sahi neydin sen?
en kalabalık yalnızlığım mı?

KIRMIZI rujumu sürüp öpüyorum başka tenleri..
rujum tenlerde kalıyor
ben kendimi o izlerde unutuyorum çokça..
halbu ki olsaydın..
ah olsaydın da...

söylediklerim yalan!
inanma senden sonrakilere!
senden sonra kimse olmadı da
kendime kandırma çabalarındayım işte
başka tenler unutturamaz seni bana!
özlemim var ya..
ahh bak yine kesildi yüreğimin damarları..

seni kendimden çok severek kaybettim bu oyunu
aslında önce ben olmalıydım ki
sen hep kalasın..
şimdi başka bir kadınla yan yanasın..
gece ona mı sarılıyorsun uyurken?
nerde sevişmelerimiz?
hani "en güzel sevişen kadın"dım ben?
"kadının"dım?

oysa 3 harflik bir adın vardı diyeceğim ben..
aşt'tı..
ilk ve sondu..
sana göreyse dört uzun harf vardı adında..
bi önemi yok..

şimdi bir sigara daha yaktım
seni soluyorum uzun uzun...
istiklali sevmiyorum sen yokken
ve şaraplar kırmızısını yitiyor gün geçtikçe..

gözyaşlarımı tutamıyorum adım attığımız caddelerde sensiz adımlar ataren
ve biliyor musun?
ayak izlerini takip ediyor ve üzerine basıyorum!
belki diyorum
hani belki hatırlar
o uzun zamandır sevmediği kadını..

şimdi eylül'den nefret ediyorum!!

İstediğin kadar unut de!
yok!
öldüğümde bile
ruhum unutmayacak
ruhum aslında sensin diye..

inanmışlığımda büyüktü sana!
babamdan sonra ilk defa..
oda bıraktı sende..
şimdi yıkılışıma kaldır kadehleri..
mutluluğunda ki nokta bile olamayacağım...

bir kadeh düştü..
yere saçıldı cam kırıkları
zeminde kırmızının izleri var..
ruhumun bekaretinin kanları!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder