Pahalıya Patladın - Ruhumu Bıraktım

sonbahar ayrılık mevsimidir sevgili
ayrılığın en acısını tattırır sevenlere
hüzün mevsimidir
ve gözyaşı doğumlarının vakti...
yine de inanmazdım bizi de ayırabileceğine
hepi topu bir mevsimdi
geçer giderdi
ve biz ilk bahar aşıkları gibi sıcak geçirirdik tüm kışı
oysa şu an soğuk..
çok soğuk!
ki henüz kışa girmemişken biz
yoksun diye üşüyorum
bana büyük düşlerime küçük yatağımda..

sarılıyorum tüm gücümle insanlara
yüzlerini görmeden derin derin soluyorum onları
gözlerimi kapatıyorum ve sen kokusuna bürünüyor etraf...
itiyorum hızla yanımdakileri
ve ait olamıyorum kimseye..
ne zaman bu desem
hayalin çıkıyor karşıma duraksıyorum..
alışamıyorum...
gittiğini kabullendim
hatta içimde bitirdim de ama...
seni olur olmadık yerlerde görmeye alışamıyorum..

bedenin gittiğinden beri
ya yandaki yastıkta kafan var
ya yatağımın ucunda bana gülümseyen sen
yada önümden geçip giden silüetin...
her yağmur yağdığında toprak bile sen kokuyor inadına!

ve ben her mevsimi ayrı bir güzellik için severken
sonbaharda suratımı asıyor
eylül' den nefret ediyorum...

bana çok pahalıya patladın sevgili çok...
kumar oynadık ve ruhumu bıraktım masada..