Tek gerçek yansımam; annem!

öyle özlüyorum ki seni
evde kokun bile yok
ama ellerinin izi hep burda
senin yattığın yerde ve senin tarafında yatıyorum
herkes sana benzetiyor beni
ve "Tülay" diyorlar bana sıkça
sanırdım ki acılarım böyle olmayacak
en derinini yaşadım
daha kötüsü olmayacak
olduğunu öğretmen için böyle gitmen mi gerekiyordu
ağlardım ve insanlar derdi ki dönecek bekle!
şimdi kimse dönecek demiyor anne
dönmeyecek misin gerçekten?
sık sık ağlıyorum
ve küfürler ediyorum
Tanrı ya yalvarıyorum
herşeyimi alsın ama seni geri versin diye..
vazgeçmeyeceğimi söylediğim herşeyden vazgeçebilirim
sadece sana bir kez daha sarılmak için
"AnneM" kelimesini bir kez daha telaffuz edebilmek için...
halbu ki ölenin geri gelmeyeceğini iyi biliyorum
ama işte "o" sen olunca geri geleceğini sanıyorum
çocukça umutlara kapılıyor yüreğim
insanlar başın sağolsun diyorlar
anlamıyorum..
sigara içmeye devam ediyorum
bir tanede sana yakıp kül tablasının diğer tarafına koyuyorum
kalkıp geleceksin ve ben sana uzun uzun anlatmaya başlayacağım sanki herşeyi
her şarap içişimde bi kadehte senin için çıkarıyorum
o senin en çok sevdiğin kadeh
seni bekliyor annem...
birazdan geleceksin ve biz yine karşılıklı içip güleceğiz
beraber çapraz çapraz yürüyeceğiz
beraber ağlayacağız
ve sen yine uzun uzun konuşacaksın bana
ve sonra gidip beraber uyuyacağız...
dün gece korktum
uyuyamadım...
yanına gelmek istediğimde
zaten senin yatıyo olman gereken yerde yattığımı farkettim..
öyle çaresiz gözyaşlarım oldu ki anlatamam
ne yaparsam yapayım gelmeyeceğini bilmek çok acı
herşeyimi anlatacağım kimse yok şimdi yanımda
benim güzel yansımam yok
ortak bir kaderi paylaştığım annem yok ve ben bunu kabul edemiyorum
sen hep vardın çünkü anne...
bak savruluyorum şimdi
kararlar alamıyorum
ne yapacağımı bilmiyorum
ve beni ısıtacak kimse yok
yol gösteremiyor kimse..
herkes aynı herkes sıradan!
beni en iyi anlayan dostum yok...
herşeyimi kaybettim anne...
önceden kıyamazdın bu sözlerime
gelip sarılırdın gözyaşlarımı silerdin
şimdiyse bilgisayarıma damlıyorlar..
inadına kabul edemiyorum
ve alışamıyorum...
bu acı hiç geçmeyecek biliyorum...
yer yüzünde ki hiçbirşey yerini tutmayacak..
ve seni asla affetmeyeceğim!
beni böyle bırakıp gittiğin için...
kimse yok anne şimdi...
kızdığın insanları çıkardım yaşamımdan
burda olsaydın da
adam olduğun günleri gördüm nihayet deseydin!
sesin hep kulaklarımda...
senle paylaşmak istediğim öyle çok şey var ki bilemezsin...
öyle çok insana öyle kırgınım ki..
ve kızamıyorum artık kimseye
yakamıyorum kimsenin canını..
giderken iyimser tarafını bende bıraktın anne!
ve aynada kendime baktığımda seni görüyorum
seni bıraktın bende...
birde resimlerini..
ve bitmek bilmeyen bir ömürlük anılarını
hayatının hepi topu "38" yılını...
kalsaydın ben seni dinlemekten bıkmaazdım!
hayat yine istediklerini vermezdi
yine hiçbirşeye sahip olamazdın belki ama
ben olurdum yanında küçük gülücüklerimle
ve sen tutardın ellerimi tüm içtenliğinle..
kimseye güvenmiyorum anne
sen bile bırakıp gittin ya
herkes bırakıp gidecekmiş gibi geliyor
ve giden kimsenin gidişi beni seninki kadar yaralamıyor..
susmaya çalışıyorum senle ilgili ama olmuyor...
öyle şuçlu öyle acizim ki..
ölene dek yaşayacağım bu acıyı
biliyorum ki hiç geçmeyecek...
beni ben yaptığın için teşekkür ederim annem..
ve bir kez daha söylüyorum!
senle gurur duyuyorum!
iyi ki benim annemsin...

gece uyurken yanımda kal
yalnızlıktan korkuyorum bu sıralar
ellerin elimde olsun yine eskisi gibi
ben konuşayım sen dinle sabaha dek...
o zaman hiç birşeye ihtiyacım olmaz!
özlüyorum annem
ve özlemini dindirmiyor hiçbirşey...
senden kalan herşey kutsal...
yerin hiç dolmayacak...
ben hep düşeceğim şimdi
ve kaldracak bir sen olamayacaksın yanımda
yanlışlarım olacak bir sürüüüüü...
ve sen benle konuşamayacaksın!
canım çok acıyor anne
çok!
affet beni istediğin özge olamadım...
sende biliyorsun ya
kaç kez aldılar beni benden
ve ben tutamadım...

şimdi meleğimin yanındasın!
o gün görmeye dayanamadın
ona iyi bak annem
o seni hiç bırakmayacak
en güzel parçalarım benim...
keşkelerim...

çok acıtıyor
ve dinmeyecek bir özlemle özletiyor... <




en büyük parçam
huzurlu uyu...


ölüm kelimesini sana hiç yakıştıramasamda
kabul etmem lazım!
yardım et!
Allah'ım
yardım et...

özge özvatan